Boğaz Köprüsü
Boğaz köprüleri. İstanbul’a göre oldukça yeni olmasına rağmen kendini çabuk kabul ettirmiştir. Herhalde bunda ilkokulda gördüğümüz Türkiye’nin jeopolitik önemini anlatan konulara borçlu. Orda yazan “Asya ile Avrupa’yı birbirine bağlayan” ibaresinin fiziksel karşılığı idi kafamızda. Bir de Boğaziçi gibi oldukça kulağa hoş gelen ve “Fatih Sultan Mehmet” gibi İstanbul ile kaynaşmış isimlerdi onlar tanımlayan kelimeler. 11 Eylül’den sonra gündeme gelen Medeniyetler Buluşması’nın da simgeleri arasındaydı Boğaziçi köprüsü.
Bence köprülerin bir eksikliği var. Onlarda bir ruh eksikliği vardı. Onlarda estetik eksiliği vardı. Şöyle İstanbul’a bir bakın. İstanbul’u simgeleyen şeylere bakın. Nedir bunlar? Kız kulesi, Sultanahmet Camii, Ayasofya ve köprüler. Köprüler hariç diğerlerinin hepsi bir sanat eseridir, bir estettiğe sabitti. Ama köprüler böyle bir estetikten mahrumdur. Şimdi diyeceksiniz ki, bir köprüde estetik ne olabilir ki?
Sultan II. Abdülhamid Han zamanında projesi çizilen boğaz köprüsü projesine bakınca boğaz köprülerinin şimdikinden daha estetik köprüler yapılabileceğini göreceksiniz.
İlk Boğaziçi Köprü Projesi, Sultan İkinci Abdülhamid döneminde yapıldı. 1900 yılında, Anadolu Hisarı ile Rumeli Hisarı arasında bir köprü kurulması için Bosphorus Railroad Company adlı şirket çalışmalara başladı. Köprü üzerine demiryolu döşenmesi de planlanmıştı. Böylece, Avrupa’dan kalkan bir tren Bağdat’a kadar gidebilecekti.
Eğer bu haliyle olsaydı günümüzün boğaz köprüleri Ortaköy’deki manzara çok daha değişik olurdu. Günümüzde Ortaköy Camii ile bir araya geldiğinde medeniyetlerin buluşmasını simgeleyen manzara herhalde Osmanlı medeniyetinin gücünü simgelerdi.
Şimdi ise Boğaziçi köprüsü ışıklandırılmış. Bazen işten eve dönerken bakıyorum her gün değşik renkteki ışıklarla eskisinden daha güzel bir manzara oluşturuyor Boğaziçi Köprüsü.