Şiirdir bu. Duygulanırsın karalarsın bir kağıda. Sonra bakarsın, olmadı dersin. Bazen yırtıp atarsın çöpe. Bazen de unutursun kağıdı orda ya da kitabın arasında. Aradan zaman geçer. Sonra kağıdı görünce “Ne yazıyormuş bu kağıtta bir bakayım” sorusunun yerini “Ben mi yazmışım bunu?” alır. sanki aradan geçen zaman onu olgunlaştırmıştır. İşte o şiir senin için artık önem arz etmeye başlar. Yazarsın defterine yıllar sonra hatırlamak için.